FAQ

Het ademhalingsstelsel is het geheel van organen dat ervoor zorgt dat de mens kan ademen, d.w.z. gassen uitwisselen tussen de omgeving en het organisme. Het ademhalingsstelsel bestaat uit de bovenste luchtwegen (mond, neus en neusholten, keelholte), de onderste luchtwegen (strottenhoofd, luchtpijp, longpijpen), het longstelsel (longpijptakjes, longblaasjes, longen en borstvliezen) en de ademhalingsspieren.

De longen zijn twee parenchymatische organen, d.w.z. organen die een reeks interne holten bevatten waar de lucht in- en uitstroomt. Ze zijn bekleed met een dubbel membraan, namelijk het borstvlies, dat ze beschermt en ervoor zorgt dat ze zich kunnen uitzetten.

De ingeademde lucht wordt via de luchtwegen naar de longblaasjes gevoerd, waar de uitwisseling tussen zuurstof en kooldioxide uit het bloed plaatsvindt. Die kooldioxide wordt vervolgens door het uitademen uit het lichaam verdreven.

Er bestaan verschillende afweermechanismen van de luchtwegen: de belangrijkste daarvan zijn enerzijds de neusharen en de mucociliaire klaring, die de stoffen van buiten onderscheppen, en anderzijds het hoesten en het niezen, waarbij de vreemde organismen of stoffen uit het lichaam worden verdreven.

De belangrijkste pathologieën van de luchtwegen zijn ontstekingen, vooral van virale of bacteriële aard, die symptomen veroorzaken zoals koorts, slijmhoest of droge hoest, keelpijn, verkoudheid en griep.

Hoesten en niezen zijn automatische reflexen van het menselijk lichaam en zijn bedoeld om het lichaam te verdedigen tegen de aanvallen van potentieel schadelijke externe stoffen. Deze verdediging gebeurt dus dankzij de snelle en geforceerde uitdrijving van een bepaalde hoeveelheid lucht.